Pagina in ontwikkeling

Dagboek doeken

De schilderijen op deze pagina zijn allemaal in dezelfde periode ontstaan als een soort dagboek. Op een formaat doek ter grootte van een boek, 18 x 24 cm. 
Vaak ontstond er tijdens of na het schilderen als vanzelf een verhaal of tekst bij. Ik noemde ze mijn dagboekdoeken. 
Sommige doeken zijn nooit afgekomen. Dat heb ik zo gelaten omdat dat blijkbaar zo moest zijn. Ook daar heb ik er een aantal van geplaatst.
Bij sommige schilderijen heb ik de oorspronkelijke tekst er bij gezet of een deel ervan, bij anderen een uitleg achteraf of helemaal niets.

Doorbraak

Geen bodem onder mijn bestaan

Uit Groninger klei getrokken
nuchter, stevig en stabiel
Een rots in de branding
Nu liggen de ballen 
die ik in de lucht moet houden
als stenen op mijn maag
De steken die ik laat vallen
vliegen als zelfverwijten om mijn oren
Niets in handen 
om het mee op te vangen
Geen bodem onder mijn bestaan

Het vege lijf

Mijn onvermogen het leven in rechte banen te leiden
De malende gedachten die mij verlammen
De angst om uiteen te vallen
Als houvast de hokjes in mijn geest
Spijkers en krammen om mezelf mee vast te pinnen
Littekens die ik heb opgelopen
De korsten waar ik aan blijf krabben
Het gladstrijken van onvolkomenheden
Pleisters en plakband om mezelf mezelf te verbinden
Een onbeholpen poging me aan mezelf vast te klampen
Tranen die achter mijn vermoeide ogen prikken
Het water staat me tot aan de lippen
Mijn bloed kruipt omdat het niet gaan kan
Mijn lichaam laat mij in de steek
Tijd om het tij te keren en het vege lijf te redden

De naakte waarheid

Vlekken willekeurig gekozen kleuren
Uitgelopen lijnen, cirkels en spiralen
Een naakte vrouw verschijnt
Met stevige borsten, buik en billen
Met vetrollen en onderkinnen
En tranen in haar ogen
Alsof ik in de spiegel kijk
Laagje voor laagje gegroeid
Uit modelleerpasta, inkt en verf
Waar ik in heb gekrast en gesneden
Met staalborstel en schuurpapier bewerkt
Een huid zo zacht dat ik het wel stelen moet
De naakte waarheid 
Onder handen genomen
Onder ogen gezien
Ik ben er klaar mee
Tijd om uit de duisternis te komen 
Het licht in te stappen 
En een ander beeld van mezelf te creëren

De Schreeuw - Ademnood

Deze twee schilderijen maakte ik in een periode waarin ik slecht sliep, bij het inslapen last had van oncontroleerbare 'schokken en kreten' en een soort flitsende explosies in mijn hoofd (waarbij mijn kaken dan hard op elkaar klapten en mijn kiezen beschadigd raakten) en ik 's nachts regelmatig gillend wakker werd.
Het zijn schilderijen waarin het meditatieve, het intuïtieve en het expressieve werken samen komen: Met verf, kleur, vorm en lijn probeerde ik op mindfulle wijze weer te geven wat er op die momenten in mijn lichaam gebeurde en hoe dat voelde. Tegelijk gaf ik in de bewegingen die ik maakte (de penseel streken en het krassen) en hoe ik het materiaal bewerkte (in het doek snijden en weer dichtnaaien) op expressieve wijze uiting aan wat ik ervaarde, mijn emoties en frustraties. Er ontstond beelden waarvan ik intuïtief voelde dat het 'klopte' hoewel ik niet kon verklaren waarom het er precies zo uit moest zien en niet anders.
Niet lang na het maken van deze schilderijen bleek dat ik ernstig slaapapneu had, met als gevolg daarvan het Exploding Head Syndroom, te veel stresshormonen, te hoge bloeddruk, kaakklemmen, overmatige schrikreacties, nachtmerries, vergeetachtigheid en somberheid. In de schilderijen kan je de ademstilstanden en de gevolgen daarvan voor lichaam en geest bijna letterlijk terug lezen.
Blijkbaar wist ik onbewust op fysiek niveau al lang wat mij mankeerde.