Tekenend zingen en zingend tekenenZomer 2016. Na een aantal hectische jaren wilde ik er graag eens een weekje tussenuit. Het werd een retraite: Het Lied van de Stilte, waarin we afwisselend samen zongen en verder stil waren.
Ik had een tekenboek, tekenpen en wat kleurpotloden meegenomen om de stiltes door te komen. In eerste instantie durfde ik nauwelijks te zingen en ging ik ook dan maar zitten tekenen. Al tekenend begon ik in mezelf mee te zingen. Het tekenen voelde vertrouwd, ik ontspande en zonder er erg in te hebben zong ik eerst zachtjes en later uit volle borst mee. Ik liet me meevoeren door de muziek en het zingen. Mijn handen volgden als vanzelf. Mijn innerlijke kritische stem verstomde. Er ontstond zo niet alleen een ander soort lijnen en vormen op papier maar een hele nieuwe manier van tekenen, zingen en mezelf uiten. Ik ben het Zingen op Papier gaan noemen. Ik heb uiteindelijk drie van die retraites gedaan en daarnaast ook individuele sessies stembevrijding, workshops, mantra-avonden en het introductie jaar van de opleiding. Ik had ook dan altijd mijn tekenboek en -pen bij de hand. Al zingend en tekenend kwamen er soms als vanzelf woorden en zinnen naar boven. Die ook geuit en gehoord wilden worden. Ook een vorm van zingen op papier. Hieronder een selectie van tekeningen en een paar teksten die zo zijn ontstaan. Shima (Liefde)
Dit ben IK
|