Zen zelfportretten: Toon mij je ware gezicht...September 2013. Een challenge van de Zen Drawing Community (facebookgroep): Teken een maand lang elke dag een portret.
Ik had geen 'model' ter beschikking en besloot daarom elke dag een zelfportret te maken. Omdat ik zelden mensen teken en niet graag in de spiegel keek werd deze challenge een ware uitdaging voor mij. Als uitgangspunt nam ik een koan die ik toen toevallig ergens had gelezen: Toon mij je (ware) gezicht zoals het was toen je ouders nog geboren moesten worden. Ik heb alle portretten die ik voor de challenge heb gemaakt hieronder neergezet, zonder onderscheid te maken tussen mooi of lelijk, goed of slecht, wel of niet af, of lijkend. Precies zoals ik ze toen had gemaakt. Met onder de meeste tekeningen het zelfde commentaar dat ik er toen ook bij had geschreven, bij sommige heb ik wat meer uitleg of aanvulling gegeven.
Dag 7. Zeven uur in de ochtend: beter geslapen, minder moe, een glimlach rond mijn mond en plezier in het tekenen van de lijnen rond mijn ogen.
Getekend door pijn...Op dag 11 werd ik wakker met pijn in mijn kies/ kaak: Een gescheurde bodem van mijn kies en een ontsteking diep in mijn kaak gelegen. Mijn kies/ kaak werd gespoeld met iets waar ik niet goed op reageerde waardoor er een nog ergere ontsteking ontstond. Ik zat bijna dagelijks bij de tandarts. En al die dagen ben ik blijven tekenen: Mijn gezicht, door pijn getekend.
Mijn ware gezicht of boeddha-natuur?
Koan: Een soort raadsel dat met het rationele denken niet kan worden opgelost. Het wordt in het zenboeddhisme gebruikt als gedachte om mee te mediteren, om leerlingen inzicht te laten krijgen in de ware aard van de eigen geest of om ze te testen op inzichten in de Boeddhistische leer. Klik hier om terug te gaan naar de tekst boven. Boeddha-natuur: Is in het zenboeddhisme een metafoor voor de staat van verlichting die door middel van bijvoorbeeld meditatie kan worden bereikt. |