Zen-ZelfportrettenEen challenge van de Zen Drawing Community: Teken een maand lang elke dag een portret.
Omdat ik geen 'model' ter beschikking had ben ik de uitdaging aangegaan om elke dag mezelf te tekenen. Hieronder de eerste en de laatste dag. De andere portretten vind je hier, via de knop onderaan of via het menu.
Spelen met Lijn, Vorm en KleurZen-tekeningen van bossen uitgebloeide bloemen vormden de basis waarop ik verder heb gewerkt met inkt, water en kleurpotlood. Tekeningen die op die manier het karakter, de kleur en de schoonheid van die uitgebloeide bloemen beter lijken weer te geven dan de oorspronkelijke zen-tekeningen deden.
Portretten van BomenWie ook andere pagina's op deze site heeft bekeken is het vast al opgevallen dat ik graag en veel bomen teken. Voor mij zijn het individuen met ieder hun eigen karakter en geschiedenis die af te lezen is aan de plek waar ze staan en de manier waarop ze zijn gegroeid.
Bomen in alle soorten en maten, soms realistisch, soms sprookjesachtig en soms bijna abstract. Hierbij heb ik gebruik gemaakt van verschillende materialen, technieken, lijnen en vormen om het karakter van de boom en de sfeer van een plek zo goed mogelijk te treffen. Tussen alle bomen die ik graag teken is er één die een speciale plaats inneemt en daarom ook een aparte pagina heeft gekregen De Oude Beuk op Groenesteeg. Bereikbaar via het menu boven of de knop onderaan deze bomengalerij. (Klik op de bomen om ze uit te vergroten) TakkenweefselSoms als ik zit te tekenen zie ik niet zo zeer de individuele boom maar hoe de bomen waarnaar ik kijk of waar ik tussen zit met elkaar verbonden zijn, hoe hun takken een weefsel lijken te vormen. Een moment waarop ik weer even heel duidelijk ervaar hoe alles in de natuur en het leven met elkaar verbonden is. Al tekenend voel ik mij opgenomen in dat weefsel en voel ik hoe ik daar een klein en nietig onderdeel van vorm.
Organisch GegroeidMet inkt en water verder spelen in een zen-tekening. Het materiaal laten uitvloeien en in de vlekken weer nieuwe vormen ontdekken en dan maar zien wat daar al tekenend op organische wijze uit voort wil groeien. Een nieuwe wereld, een andere manier van kijken.
Krassende TakkenSoms komen de dingen op wonderbaarlijke wijze bij elkaar: Een stuk papier waarop je hebt geëxperimenteerd met rubbing (iets met structuur onder je papier leggen en daaroverheen krassen), doorschijnende cellofaan snoeppapiertjes die te mooi waren om weg te gooien, een dood wortelstronkje waar je opeens de boom in ziet die het misschien ooit had kunnen worden.
Een willekeurig samenraapsel, van dingen die op een of ander manier bij elkaar lijken te passen of te horen, waar iemand anders niet alleen het verband maar zelfs een gedicht in zag.
|
